Following is an extract from the article "The Constitution is a Social Contract" by Mr. Nihal Jayawickrama which was published on "The Island" newspaper. (See full article: http://www.island.lk/index.php?page_cat=article-details&page=article-details&code_title=814 )
Secular State
National reconciliation and reintegration require that Sri Lanka should assert its secular character, as India and Singapore have done. As a Buddhist, I believe that tolerance and pluralism form the basis of the philosophy that the Buddha preached. I am saddened by the worldly roles that monks have arrogated to themselves and politicians have bestowed on them. I consider that providing monks with official residences and ostentatious limousines is a desecration of Buddhist philosophy. If others too believe as I do, they would insist that there be no reference to Buddhism in the constitution. It was a mistake to have done so in 1972. It is time we recognized that in this multi-ethnic, multi-lingual and multi-religious country; everyone has the right to freedom of thought, conscience and religion, and does not need the intervention of the state to exercise that right. In some countries, the clergy are prohibited from seeking election to parliament, the rationale being that a priest is capable of exerting undue spiritual influence on the voter. Is there any good reason why we should not follow that example?
Sunday, June 27, 2010
Wednesday, June 23, 2010
PULLING SRI LANKA TOGETHER CONSTITUTIONALLY
Dr A.C.Visvalingam
President, CIMOGG
www.cimogg-srilanka.org
Most of our politicians, intellectuals and other opinion-makers continue to give prominence to the issues that divide us and offer myriad solutions to deal with the fragmented society that we have become. What is really needed is to look at what we are (a motley collection of Veddahs, Sinhalese, Tamils, Moors, Malays, Burghers, Buddhists, Hindus, Muslims, Christians, other groups and random mixes of all of these) and find ways and means of creating a common Sri Lankan identity, so fashioned that every member of these groups would accept it without reservation in order that it is only mutual respect and shared interests, and not compulsion, that will help to unite the Nation.
As long as we keep trying to make separate provisions in the Constitution and our laws to cater to the demands or perceived needs of the various ethnic and religious components of our population, majority or minority, there will always be a sense that too much or too little of the cake is being given to one or the other of these components. Instead, all laws should be directed, without any bias whatever, to the needs of Sri Lankans as a whole so that those who belong to each and every group will benefit equally. If the new Constitution that is being proposed were to stipulate that every Sri Lankan shall have equal rights and responsibilities, there would be no need to add the words "irrespective of race, religion, caste or occupation". In general, there would be no room for differentiation on the basis of any criterion other than merit. Provided that the Constitution and subordinate laws are framed so as to safeguard the interests of the individual citizen and if its provisions are honestly and systematically implemented, the problems of both the majority and so-called minorities will become virtually identical and there would be a positive incentive to work together to go forward as a united nation.
Our Constitutions have generally been framed in such a way as to meet narrow political agendas and not to safeguard the interests of the country or the people as a whole. We emphatically need to put a stop to this type of politically-motivated lawmaking. Hence, the new Constitution should be formatted so as to include features that would encourage citizens to adopt a common Sri Lankan identity and discard features that would tend to accentuate ethnic, religious and other differences. Parliament should pass comprehensive laws to bring the provisions of all international covenants, protocols etc that Sri Lanka has ratified (including a comprehensive Bill of Rights) into legal effect and also improve the procedures for appointing and funding Independent Commissions or Authorities, free of political and administrative interference, to reassure the People that good governance and the Rule of Law will be fostered, and no Sri Lankan’s rights could be violated with impunity. Furthermore, we must have a Right to Information Law which is an imperative for good governance.
Obviously, the mere changing of the Constitution will not have a positive impact if those who have sworn to safeguard and uphold it do quite the opposite. Therefore, the new Constitution, should incorporate simplified procedures for taking action against those who hold responsible positions but are guilty of violations of the Constitution considering that the currently available procedures are, for all practical purposes, quite useless.
The detailed ground work required to re-write the Constitution is definitely not a task to be entrusted to Members of Parliament, most of whom do not have the necessary expertise and most of whom, in any case, just sign the attendance register on the days when Parliament is in session and promptly disappear from the House. Indeed, we have grave reservations as to how many of them have even glanced at the present Constitution. Moreover, the political agendas of powerful political parties will contain inherent contradictions and, if given too much weight, will result in the new Constitution joining the earlier ones under the classification of "periodicals". In the light of this reality, the Citizens’ Movement for Good Governance (CIMOGG) has always urged that the foremost requirement for drafting a good Constitution is a well-balanced team of academics, constitutional lawyers, other professionals, administrators and civil society activists to work together on this vital exercise, and that this team must be given sufficient time to do its job properly.
If there is one single development after independence that has overwhelmingly destroyed the unity of the Sri Lankan people, it was the streaming of children into monolingual schools, frequently accompanied by a mono-religious instruction. It is more than obvious that, when the youth of the several disparate groups of people in this small land of ours have little or no opportunity to mingle and communicate with each other, there could be no question of asking them to shed their group identities and adopt an ill-defined universal identity. Only an optimist verging on lunacy could expect a united nation to develop in these circumstances.
President Mahinda Rajapaksa has very correctly identified English and Information Technology as the keys to economic development in a globalized world. These subjects have, at the same time, the potential to become a powerful combined tool for creating a common Sri Lankan identity because Sinhala-speaking, Tamil-speaking and English-speaking children and grown-ups throughout the country will be able to communicate easily with each other - which they have not done for decades, particularly from 1956 onwards.
Another crucial step that needs to be taken is to introduce graded lessons in school, from the earliest classes to the Advanced Level, to teach ethics, good citizenship, transparency, accountability, social responsibility, national unity and so on. There must be a wealth of educational material in countries such as Canada, Switzerland and the Scandinavian countries on the teaching of such subjects. All that needs to be done is to have them translated, but with adjustments to suit the local situation.
All State documentation should be in all three languages and there should be an independent and powerful Official Languages Commission which would proactively send out its officers to government offices and all public places to monitor whether the provisions of the Official Languages Act are being observed in letter and spirit, without waiting for individual members of the public to make formal complaints. State employees who work in predominantly Sinhala-speaking or Tamil-speaking areas must necessarily be fluent in these languages or, at the very least, have a sufficient number of language-competent colleagues to interact with all citizens in their areas of authority and responsibility, whatever their mother tongue.
The media have a very big part to play in building national unity and it is a pity that excessive space is given to those who dwell too often and too much on the divisive aspects of race and religion. Merely stating editorially, for the record, that national unity is very important is not enough. Constructive opinion should be given more backing than ill-informed, prejudiced or extremist views.
The Sinhala people and their language are only to be found in Sri Lanka. Besides, the nature of Buddhist beliefs and practices in Sri Lanka is rather different from those of other Buddhist countries. In this background, most Sinhala Buddhists have been conditioned to believe that their race and Sri Lankan Buddhism will disappear unless the State continues to give Buddhism special protection, ignoring the inescapable corollary that the adherents of other religions will be compelled to accept a measure of step-motherly treatment. The feeling of discrimination that such special provisions would tend to engender in non-Buddhists will affect their commitment to building national unity. This is just a matter of psychology and emotional reactions and does not imply any antagonism on the part of those belonging to other religions or non-religions towards Buddhism or Buddhists per se. However, taking the history of this issue into account, it is probably quite unrealistic to expect anyone to stick his neck out to tinker with the current constitutional provisions in this regard.
Government-sponsored colonization is a controversial issue even where race and religion are not in contention. For example, when the first few tracts in the Walawe Project had been ready for allocation to landless farmers, the government decided to give the initial allotments to landless Sinhalese from the Kotmale area. When these poor families were trucked in to Walawe, with all their worldly possessions, they were attacked with cutlasses and other weapons and chased out by their southern Sinhalese brethren on the grounds that the local landless should be given priority over outsiders. It was a conflict between the interests of the local Sinhalese versus Sinhalese from outside. The lesson here is that, when citizens of whatever origin are given land by the State, it should be locals first and outsiders thereafter, if friction is to be avoided. On the other hand, it would be unfair for Tamils to be able to buy land anywhere in the Island if, at the same time, they want the land in the North to be reserved, by Thesavalamai or otherwise, only for Tamils.
Ideally all national symbols should not be those solely associated with any particular group. The question continues to be asked as to whether the present Sri Lanka flag has the same emotional attraction for the minorities as it does for the Sinhalese. The two coloured vertical bands to represent the Tamils and the Muslims and the lion to represent the Sinhalese are constant reminders of our separate identities. In contrast, in the Indian flag, the saffron colour of the top stripe was meant to signify sacrifice, the central white stripe signifies truth and purity, and the bottom green stripe represents prosperity. The blue wheel at the centre is said to reflect movement and progress. There are no racial or religious connotations in any of these components. However, given the background to the design of the Sri Lankan flag, it is to be expected that no politician will want to get involved in even studying this matter.
The new Constitution should target national unity as one of its primary objects. CIMOGG urges our people and our leaders to support and implement those elements of our culture and education which will tend to unify the diverse components of our society and try to do away with those elements which will tend to highlight the differences between the groups to which we belong by accident of birth or by upbringing.
Sunday, June 20, 2010
කොළඹ, බස්නාහිර පළාත තුළ ඉරිදාට, පෝයට ටියුෂන් තහනම්!
ඉරිදා සහ පෝදා ටියුෂන් තහනම්කර ඇත්තේ නිසි අධ්යයනයකින් හෝ අවබෝධයකින් නොවේ
- එජාපය චෝදනා කරයි
(පියසේන දිසානායක)
ඉරිදා සහ පෝය දිනවල උපකාරක පන්ති පැවැත්වීම තහනම් කර ඇත්තේ ඒ පිළිබඳව නිසි අධ්යයනයකින් හා අවබෝධයකින් නොවන බවට එක්සත් ජාතික පක්ෂය චෝදනා කරයි.
උපකාරක පන්ති තහනම් කිරීමට පෙර ඒ සම්බන්ධව පුළුල් අධ්යයනයක් කොට ජාතික ප්රතිපත්තියක් සැකසිය යුතු බව රත්මලාන එක්සත් ජාතික පක්ෂ ප්රධාන සංවිධායක හා පාර්ලිමේන්තු මන්ත්රී මොහාන් ලාල් ග්රේරු මහතා පැවැසීය.
විපක්ෂ නායක කාර්යාලයේදී ඊයේ (15 දා) පැවැති ප්රවෘත්ති සාකච්ඡාවකදී මේ බව සඳහන් කළ මොහාන් ලාල් ග්රේරු මහතා ඉරිදා සහ පෝය දිනවල ටියුෂන් පංති පැවැත්වීම තහනම් කිරීමෙන් ආණ්ඩුව අපේක්ෂිත අරමුණ කරා යන ඉලක්කය කුමක් දැයි ප්රශ්න කර සිටියේය.
හිටි හැටියේ තම ටියුෂන් පංති නතර කරනවාට වඩා එම පංති පැවැත්වෙන ආකාරය, පැවැත්වෙන ස්ථාන, සහභාගි වන ළමයින් සංඛ්යාව, උගන්වන ගුරුවරුන් හා ඔවුන්ට ඒ සඳහා ඇති සුදුසුකම් වැනි කරුණු කෙරෙහි අධ්යයනයක් කොට ඒ සඳහා ක්රමවේදයක් සකස් කළ යුතුව තිබූ බව මොහාන් ලාල් ග්රේරු මහතා පැවැසීය.
එවැනි නිසි අධ්යයනයකින් තොරව ටියුෂන් තහනම් කිරීමෙන් දරුවන් අනිසි ක්රියාමාර්ගවලට පෙළඹීමේ ඉඩ ප්රස්ථා වැඩි බව පෙන්වා දෙන ඒ මහතා දරුවන්ගේ අධ්යාපනය සමඟ පාලකයන් විහිළු නොකළ යුතු බව අවධාරණය කළේය.
පෝය දිනවල ටියුෂන් පංති නතර කිරීමෙන් ආගමික කටයුතුවලට පෙළඹෙන සංඛ්යාව වැඩිවිය හැකි වුවත් ඉරිදා දිනවල දහම් පාසල් අධ්යාපනයට යොමුවුණ සංඛ්යාව වැඩිවෙනු ඇතැයි ඉන් අපේක්ෂා කළ නොහැකි බව ඒ මහතා පෙන්වා දෙයි.
වයස අවුරුදු දහය වන තෙක් දරුවකු ටියුෂන් පංතිවලට යෑවීම සුදුසු නොවූවත් අද පළමු ශ්රේණියේ සිට දරුවන් ඒ සඳහා හුරුකර ඇති බව පවසන ඒ මහතා මෙහි හොඳ නරක පිළිබඳව ආණ්ඩුව දෙමාපියන් දැනුවත් කළ යුතු වුවත් මෙරට එවැන්නක් දක්නට නොමැති වීම අභාග්යයක් බව පැවැසීය.
දරුවන්ට දහම් පාසල් යාමට හැකිවන පරිදි ඉරිදා සහ පෝය දිනවල ටියුෂන් පන්ති තහනම් කිරීමට බස්නාහිර පළාත් සභාව සැරසෙයි.
පළාත් සභාවේ සභිකයෙකු වන ජගත් කුමාර ඉදිරිපත් කරන ලද යෝජනාවට අනුව ඒ තහනම ඉරිදා දින සවස 2 දක්වාද මුළු පෝය දින පුරාද පැවැත්වේ.
මෙයට සමාන තහනමක් දකුණු පළාත් සභාවේද ක්රියාත්මක වෙයි. (YP)
නවක මන්ත්රීවරුන්ගෙන් වොලිබෝල් කණ්ඩායමක්
සුපුරුදු පරිදි ජනාධිපතිතුමාගේ ප්රධානත්වයෙන් කැබිනට් මණ්ඩලය ගිය සතියේ රැස්වීය. ඒ අරලියගහ මැදුරේදීය. මෙවර කැබිනට් මණ්ඩලයට කැබිනට් පත්රිකාවක් ඉදිරිපත් කැර තිබිණි. ඒ ඉරිදා දිනයට ටියුෂන් පංති පැවැත්වීම තහනම් කිරීම සහ පෝය දිනවලට පැවැත්වෙන සියලු උත්සව තහනම් කරන ලෙස ඉල්ලමිනි.
"මේ වගේ වැඩ නීතිරීති දාලා කරනවාට වඩා රටේ ආගමික ප්රබෝධයක් ඇති කරලා ඒ මඟින් ජනතාව තුළ ම පාලනයක් ඇති කරනවා නම් හොඳයි." ජනාධිපතිතුමා කැබිනට් මණ්ඩලයට කියා සිටියේය.
"පෝය දිනයට සියලුම උත්සව නවත්වන්න බැරි වේවි. සමහර වේලාවට විදේශ රාජ්ය නායකයෝ සහ නියෝජිතයෝ ආවාම උත්සව පවත්වන්න සිදු වෙනවා." දි. මු. ජයරත්න අගමැතිතුමා කැබිනට් මණ්ඩලයට සිය අදහස ඉදිරිපත් කළේය.
ඉන් අනතුරුව කැබිනට් මණ්ඩලයට අදහස් දැක්වූයේ අධ්යාපන ඇමැති බන්දුල ගුණවර්ධනය. "මේ ප්රශ්නය ඇතිවෙලා තියෙන්නේ විෂය මාලාව විශාල නිසායි. පාසල්වලදී යම් විෂයක් ගුරුවරුන්ට ඉගැන්වීමට ලැබෙන කාල වේලාව සීමිතයි. ඊළඟට ඇතැම් විෂය ඉගැන්වීමට ගුරු හිඟයක් පවතිනවා. ඒ නිසයි අපේ ළමයින්ට ටියුෂන් යන්න සිදුව තිබෙන්නේ." ඇමැති බන්දුල ගුණවර්ධන කියා සිටියේය.
"දහම් පාසල් අධ්යාපනය දිනෙන් දිනම කඩා වැටීමේ අවදානමක් තිබෙනවා. එය වැළැක්වීමට අප පියවර ගත යුතුයි." ඇමැති චම්පික රණවක කියා සිටියේය.
අනතුරුව කැබිනට් මණ්ඩලයට ඇමැති බන්දුල ගුණවර්ධන ටියුෂන් පංති ගැන වෙනත් අදහසක් ඉදිරිපත් කළේය.
"වෘත්තීය අධ්යාපන කටයුතුවලට ඉරිදා ටියුෂන් තහනම බලපානවා. දහම් පාසල් යන්නේ එක ශ්රේණියේ සිට 10 ශ්රේණිය දක්වා ළමයි පමණයි. ඒ නිසා වෘත්තීය අධ්යාපනය ලබන අයට හානියක් නොවෙන විදියට ඉරිදා ටියුෂන් තහනම ක්රියාත්මක කිරීම වටිනවා. නැත්නම් වෘත්තීය අධ්යාපනය ලබන අයට එය ලොකු පාඩුවක් වෙනවා." අධ්යාපන ඇමැති බන්දුල ගුණවර්ධන කියා සිටියේය.
මේ අතර ඇමැති සුසිල් පේ්රමජයන්ත සහ ඇමැති රාජිත කියා සිටියේ දහම් පාසල් අධ්යාපනයට ටියුෂන් බාධාවක් වෙන බවක් තමන්ට නම් නොපෙනෙන බවය.
"මට නම් හිතෙන්නේ ඉරිදා දිනයට සම්පූර්ණයෙන්ම ටියුෂන් තහනම් කළ හැකි වෙන්නේ දහම් පාසල් ගුරුවරයකු අධ්යාපන ඇමැති වෙන දිනයට පමණයි." ඇමැති විමල් වීරවංශ කියා සිටියේය.
ඉන් අනතුරුව කැබිනට් මණ්ඩලයේ සාකච්ඡාවට ලක්වූයේ රජයේ නිලධාරීන් සිටින සමුළු නිවාස ගැනය. මේ නිවාසවල රජයේ නිලධාරීන්ට රැඳී සිටීමට නීතියෙන් ඉඩ ලැබී තිබෙන්නේ වසර 5 ක් වුවද බොහෝ රාජ්ය නිලධාරීන් එම නිවාසවල වසර හත අට රැඳී සිටින නිසා රාජ්ය නිලධාරීන්ට එම සමුළු නිවාසවල වසර 10 ක් පමණ රැඳී සිටීමට අවසර ලබා දෙන ලෙස ඉල්ලමින් කැබිනට් මණ්ඩලයට යෝජනාවක් ඉදිරිපත්ව තිබිණි.
එම යෝජනාවට ජනාධිපතිතුමා තම විරෝධය පළ කළේය. "ඔය කියන විදියට වසර 10 ක් දක්වා දීර්ඝ කළාම රජයේ නිලධාරීන් වසර 15 ක් පමණ රැඳී සිටීමට උත්සාහ කරාවි. ඊළඟට රාජ්ය නිලධාරීන් ඔය කියන නිවාසවලින් ඉවත් කර ගැනීමට නොහැකි තත්ත්වයක් උදා වේවි." ජනාධිපතිතුමා කියා සිටියේය.
බස්නාහිර පළාත තුළ ඉරිදාට, පෝයට ටියුෂන් තහනම්
lankacnews
බස්නාහිර පළාත තුළ ඉරිදා හා පසළොස්වක පොහෝ දිනවල පෞද්ගලික උපකාරක පැවැත්වීම තහනම් කිරීමට නියමිතය. ඒ අනුව පොහෝ දිනවල සම්පූර්ණ දවසත් ඉරිදා දිනවල ප.ව. 2.00 දක්වාත් පංති පැවැත්වීම තහනම් කෙරෙනු ඇති අතර මෙයට අදාළ යෝජනාව බස්නාහිර පළාත් සභාවේ එක්සත් ජනතා නිදහස් සන්ධාන මන්ත්රී ජගත් කුමාර මහතා විසින් ලබන අගහරුවාදා පැවැත්වෙන සභාවාරයට ඉදිරිපත් කිරීමට නියමිතය. (Submitted by sisira)
ඉරිදා පෝය ටියුෂන් තහනම්
සෑම ඉරිදා දිනවලත් පුර පසලොස්වක පොහොය දිනවලත් උපකාරක පංති පැවැත්වීම තහනම් කිරීමට පළාත් ප්රධාන අමාත්ය සමුළුවේදී තීරණය කර තිබේ.
එම යෝජනාවට අනුව ඉරිදා දිනවල පෙරවරුවේ පංති තහනම් කෙරේ. මෙය දිවයින පුරා ම ක්රියාත්මක කිරීමට මහඇමතිවරුන් එකඟතාවකට පැමිණ ඇත.
මෙවර කුරුණැගල පැවති මහ ඇමතිවරුන්ගේ සමුළුවේදී තවත් වැදගත් යෝජනා 17ක් ගැන එකඟත්වයට පැමිණි බව ද වාර්තා වේ.
මෙවර පැවතියේ ප්රධාන අමාත්යවරුන්ගේ 27 වන සමුළුවයි. එය වයඹ පළාතේ මාරවිල "ක්ලබ් පාම් බේ" හෝටලයේදී පසුගිය 4 සහ 5 දිනවල පැවැත්විණි. මීළඟ මහ අමාත්යවරුන්ගේ සමුළුව බස්නාහිර පළාතේ පැවැත්වීමට ද තීරණය කොට ඇත.
පෝයට ඉරිදාට ස’ගමුවේ ටියුෂන් තහනම්
ඉරිදා සහ පසළොස්වක පොහෝ දිනවල සබරගමුව පළාත තුළ පෞද්ගලික උපකාරක පංති පැවැත්වීම තහනම් කෙරෙන යෝජනාවක් සබරගමුව පළාත් සභාව විසින් ඒකමතිකව සම්මත කර තිබේ. ඒ අනුව පෙහෝ දිනවල සහ ඉරිදා දිනවල උදෑසන සිට සවස 2.00 දක්වා වයස අවුරුදු 5 සිට 16 දක්වා ළමයින් සඳහා උපකාරක පංති පැවැත්වීම සපුරා තහනම් වේ. සබරගමුව පළාත් හිටපු ආණ්ඩුකාර ජානක ප්රියන්ත බණ්ඩාර මහතාගේ සංකල්පයක් අනුව පළාත් නව ආණ්ඩුකාර වි.ජ.මු. ලොකුබණ්ඩාර මහතා මෙම යෝජනාව පළාත් සභාවට ඉදිරිපත්කර ඇති අතර අදාළ නියෝගය කඩ කරන උපකාරක පංති ගුරුවරුන්ට රුපියල් 5000 ක දඩයක් හෝ මාස 06 ක සිරි දඬුවමක් නියම කළ හැකිය.
පොහෝ දිනවල සහ ඉරිදා දිනවල පෞද්ගලික උපකාරක පංති පැවැත්වීමෙන් ළමයින්ගේ ආගමික හා සදාචාර වර්ධනය පිරිහීම ආගමික නායකයන් විසින් දිගින් දිගටම පෙන්වා දී ඇති අතර එය වැළැක්වීම සඳහා සබරගමුව පළාත් සභාව මෙම පියවර ගෙන තිබේ.
From: Navaliya
ටියුෂන් තහනම් කළ යුතු ද?
නූතන සමාජයේ ඕනෑම පුද්ගලයකුට නැතිවම බැරි උපකාරාත්මක සාධකයකි අධ්යාපනය. විවෘත සමාජය තුළ රැකියාවක් කිරීමට දැනුම ලබා ගැනීමට. වෙනත් ප්රතිලාභ ලැබීමට මෙම උපකාරාත්මක සාධකය අත්යවශ්ය ය. මෙහිදී එම දැනුම ලබා ගන්නා වූ විවිධ මංමාවත් විවෘතව තිබුණත් විශේෂයෙන් පාසල් අධ්යාපනයට හිමි වන්නේ සුවිශේෂ ස්ථානයකි.
විවෘත සමාජය තුළ ජීවත් වීමේදී වටිනා කමක් ලැබීමට, සුදුසුකමක් ලැබීමට දැනුම ලබන්නට නිර්මාණය වූ මංපෙත් නිසා මෙහි යම් තරගකාරී රටාවක් බිහි වී තිබෙනවා.
විවෘත ආර්ථික රටාව තුළ සියල්ලට ම මිලක් නියම වී ඇතිවා සේම අධ්යාපනය දෙන්නාටද, ලබන්නාටද එක්තරා ආකාරයකට මිලක් නියම වී ඇත.
ජීවත්වීම සඳහා මුදල් අත්යවශ්ය ය. මුදල් සෙවීමට නම් ඒ සඳහා යම් කිසි වෘත්තියක යෙදිය යුතුය. එසේ වීමට නම් අධ්යාපනය අවශ්යය.
ඒ සුදුසුකම සපුරා ගැනීම වස් 1945 දී කන්නන්ගර මැතිතුමාගේ මැදිහත් වීමෙන් අපට නිදහස් අධ්යාපනය ලැබිණ. ඉන් විපුල ප්රයොජන ගන්නෝ එමටය.
එසේ වුවද සමාජ ආර්ථික දියුණුවත් සමඟ අධ්යාපනය ද තරඟකාරීත්වය පත් වී ඇත. මේ තරගකාරීත්වය ඇති වීමට තවත් හේතුවක් වී ඇත්තේ එකකු පරදා අනෙකා ප්රමුඛයා වීමේ මානසික තත්ත්වය යි.
තම දුව, පුතා ඉහළිsන් ශිෂ්යත්වය සමත්වනු දැකීමට, සාපෙළ විභාගයේ සියලු විෂයන්ට ඒ සාමාර්ථ ගැනීමට, උසස් පෙළ විභාගයේ දී ඒ සාමාර්ථ ගෙන ප්රමුඛයන්ගේ ලයිස්තුවට නම ඇතුළත් කර ගැනීමට දෙමාපියන් ගන්නා වෙහෙස අපමණය. එහිදී වැඩිමනක් ම දරුවන් උනන්දුකරවන්නේ මව යි.
නුවරඑළිය ප්රදේශයේ කළ සමීක්ෂණයකදී හෙලිවුණ ආකාරයට එක්තරා ගොවි මහතකු තම දියණිය නුවර නේවාසිකව නවත්වා පෞද්ගලික පංතිවලට සහභාගි කරවා එම පංති සඳහා ඔහු මසකට රු. 12000 ක් වියදම් කරනු ඇත. අද මෙය ඉතා සුලභ අත්දැකීමකි.
උසස්පෙළ සා. පෙළට පමණක් නොව සමහර දෙමාපියන් ඉතා පහළ පංතිවලත් දරුවන් ද පෞද්ගලික පංතිවලට යොමු කරන දෙමාපියන් සිටිනවා. සැබවින්ම මෙවන් තත්ත්වයක් උදාවි ඇත්තේ ඇයි යන්න විමසා බැලිය යුතුයි.
උදෑසන පාසලට එන දරුවා සවස පාසල් වේලාව අවසන් වනතුරු කාලපරිච්ඡේද කිහිපයක් තුළ විෂයන් කිහිපයක් ඉගෙන ගන්නවා. මෙහිදී දිනකට එක් විෂයකට වෙන්වන්නේ විනාඩි 40-45 ක් වැනි කාලයක් මේ කාලය තුළ උගන්වන දෙය දරුවාට උපරිමයෙන් දීමට ගුරුවරයා සමත්විය යුතුයි. එමෙන්ම එය උකහා ගැනීමට ශිෂ්යා දක්ෂ විය යුතුයි. ශිෂ්යා ඉගෙනීමටයි පාසලට එන්නේ, එය නිවැරදිව ලබාදීමට ගුරුවරයා සමත්විය යුතුයි. එහෙත් දරුවන් යම් යම් විෂයන්වලට අදක්ෂයන් වන්නේ හා පෞද්ගලික පංතියෙන් තමාට අවශ්ය දැනුම ලබාගන්නේ ඉගැන්විමේ ක්රමවේදය නිසයි. ඒ සඳහා පාසල් ගුරුවරුන් දක්ෂ විය යුතුයි. එහෙත් හැමදෙනාම ඒ සඳහා දක්ෂයෝ නොවෙයි. ඒ නිසා ගුරු වෘත්තියට බඳවා ගැනිමේදී ඒ සඳහා දක්ෂයන් පමණක් තෝරාපත් කරන්නට රජය මැදිහත් විය යුතුයි.
ඇතැම් පාසල්වල එක් එක් විෂය මාලාවන් සඳහා ගුරුවරුන් නැහැ. ඒ නිසා ඒ දරුවන් පෞද්ගලික පංතිවලට යොමුවෙනවා. එක් අතකින් උදෑසන පාසල් එන දරුවා පාන්දර අධ්යාපන කටයුතු කොට ඊට පසු යළිs පෞද්ගලික පංතිවලටත් සහභාගි වී ගෙදර යනවිට රාත්රී හත අට පමණ වෙනවා. මෙය දරුවට මානසික පීඩනයක්. මේ පීඩනය අවම කළ හැක්කේ හෝ නැති කිරීමට හැක්කේ දෙමාපියන්ට හා පාසල් ගුරුවරුන්ටයි.
එසේ වුවද සමාජයේ ඇති ආර්ථික රටාව හමුවේ වර්තමානයේ ඇතැම් පාසල් ගුරුවරුන්ද ටියුෂන් පංති පැවැත්වීමේ කාර්යයේ යෙදිලා ඉන්නවා. ඒ නිසා තම පෞද්ගලික පංතියකට සහභාගි නොවන දරුවන්ට පාසල් පංති කාමරයේදී අත්දකින්න වෙන්නේ වෙනම අත්දැකීමකට. මේ පීඩනයෙන් දරුවා මුදවා ගන්නේ කවුද?
අනිත් කාරණය පෞද්ගලික පංතිවලට ඒකරාශිවන්නේ සමවයසේ දරුවන් සමහර විට ඔවුන් යොවුන් වියේ පසුවන්නන්. පාට ඇඳුමින් සැරසී පාරට බහින ඔවුන්ට අපමණ නිදහසක් තිබෙනවා. බස්වල, බස් නැවතුම් පලවල රංචු පිටින් දරුවන් ඒකරාශිවෙනවා. ඒ නිදහස හරහා ඔවුන් යම් යම් වැරැදි ක්රියාවලට සම්බන්ධ විය හැකියි. එක අතකින් තරුණ සිතුවිලි ක්රියාකිරීම ටියුෂන් නිසාම වන්නක් නොවෙයි. එය එක් හේතුවක් පමණයි.
ඒ නිසා "ටියුෂන් නිසා දරුවන් නොමග යනවාමයි." කියලා කෙනෙකුට ඇඟිල්ල දිගු කරන්න බැහැ.
ඒ කොහොම වුණත් පවතින අධ්යාපන ක්රමවේදය තුළ නිසි ලෙස අධ්යාපන සම්පත් බෙදී ගොස් නැහැ. ඒ වගේම පාසල් පරිපාලනයේ ක්රමවේදය ක්රමවත් නැහැ. මේවාට රජය පිළියම් යෙදිය යුතුයි.
අද ජාත්යන්තර පාසල් ව්යාප්ත වෙලා රට හැමතැනම. ඒවායේ දරුවන් ටියුෂන් යන්නේ නැහැ. එහෙත් සුපිරි හෝ ජනප්රිය කියන පාසල්වල දරුවන් ටියුෂන් යනවා. ඒ නිසා රජයේ පාසල්වල ඉගැන්වීමේ ක්රම වේදයකු ඇති කළ යුතුයි යන්න නැවතත් අවධාරණය කළ යුතුයි.
දරුවන්ට ටියුෂන් අවශ්යයයි. ඒ දුර්වල දරුවන්ට. මන්ද අප මුලින් කතා කළ ආකාරයට දිනකට එක් විෂයකට වෙන්ව ඇත්තේ විනාඩි 40-45 ක්. ඒ තුළ සෑම දරුවකුටම ගුරුවරයා උගන්වන දෙය උකහා ගන්න බැරි විය හැකියි. ඒ නිසා එවන් දරුවන්ට ටියුෂන් අවශ්ය බව අපගේ හැඟීමයි.
කැලණි විශ්ව විද්යාලයේ
සමාජ විද්යා අංශයේ ජ්යෙෂ්aඨ කථිකාචාර්ය
කේ. කරුණාතිලක
පෝයට හා ඉරිදා උදයට ටියුෂන් තහනම්! මාතර දිස්ත්රික් ලේකම් කාර්යාලයට ව්යවස්ථදායකයේ බලතල!
beyondframe
පහුගිය දිනක කැළණියේ මත්පැන් හා මස්කඩ තහනම් කරමින් මර්වින් සිල්වා විසින් පනවන ලද නීතිය පස්සේ අකුළාගනු ලැබුවේ ද ඔහු විසින්ම ය. අප දන්නා තරමින් පාර්ලිමේන්තුවට නීති පැනවීමේ බලතල තිබුනත් මන්ත්රීවරයෙකුට තමන්ගේ වැයික්කියේවත් නීති පැනවීමට එහෙම බලයක් රටේ නීතිය අනුව නැත. එහෙත් එම අණඥාව අකුලා ගනු ලැබුවේ ඒ නිසා නොව පළාතේ අය විසින් කෙරෙන්නට යෙදුණු දුක් ගැනවිල්ලක් සළකා බලා බව අපට ඒත්තු යන්නට සළස්වා තිබුනේ ය.
ඒ නිසාම මන්ත්රීවරයෙකුට පුලුවන් නම් තමන්ට බැරි ඇයිදැයි මාතර දිස්ත්රික් ලේකම් වරයා කල්පනා කළා වෙන්නට පුලුවන. එබැවින් එතුමා පෝදිනත් ඉරිදා වරුවකුත් ටියුෂන් පන්ති තහනම් කරමින් නීති පැනවුයේ ය.
අප දන්නා තරමින් පාර්ලිමේන්තුව ඇරුණුකොට රටේ නීති පැනවිය හැකි අනෙක් ආයතනය ජනතාවගේ චන්දයෙන් පත් වන පළාත් සභාය. ඒ තමන්ගේ පළාත් සභා වපසරිය තුළ ය.
ජනතාවගේ චන්දයෙන් පත් නොවන දිස්ත්රික් ලේකම්ලාට ඇති කාරිය නීති ක්රියාත්මක කිරීම මිස පැනවීම නොවේ. අප මෙතෙක් සිතා සිටියේ පිස්සු කෙළීමේ තනි බුත්තිය ඇත්තේ දේශපාලනඥයින්ට බව ය. එහෙත් අප වැරදි ය.
රටේ බලය තියෙන හැම එකාම නීතිය තමන්ට අවශ්ය පරිද්දෙන් අර්ථ දක්වන මේ යුගයේ තමන්ටත් එසේ නොකළ හැකි දැයි බැලීමෙන් දිස්ත්රික් ලේකම් තුමා කර ඇත්තේ පිස්සු කෙළිම දේශපාලනඥයින්ට පමණක් අයිති නැති බව පෙන්වා සිටීම ය.
රටේ නීතිය ගැන අවබෝධයක් තිබිය යුතු පරිපාලන නිලධාරීන්ද එහෙම දෙයක් ගැන නොදැන සිටීමෙන් පමණක් නොව එවැන්නක් නැතැයි සිතමින් නීතිය යනු තමන් යයි කල්පනා කිරීමට යාමෙන් නම් රටට හොදක් වන්නේ නැත.
ආගම හා ජාතිය වෙනුවෙන් යමක් කරන විට නීතිය අහවල් දෙයකට දැයි සිතන්නට රටේ බොහෝ දෙනා සිතන්නට පුරුදුව සිටීම අලුත් ව්යාධියකි.
මේ එළඹෙමින් තිබෙන්නේ සියලු පව් සමා කරගැනීමට ආගම අමු අමුවේ භාවිතා වෙන යුගයකි. එහි පූර්ණ බුත්තිය දේශපාලනඥයින්ට විතරක් ලබා දෙන්නේ ඇයි? මාතර පරිපාලනයට හිතෙන්නට ඇත්තේ එහෙම ය.
ටියුෂන් තහනම අග නගරයටත්.
thambapannii
බස්නාහිර පළාතේ සති අන්ත ඉරිදා දිනවල උදේ කාලයේ හා පෝය දිනවල පෞද්ගලික පන්ති තහනම් කිරීමට බස්නාහිර පළාත් සභාවට යෝජනාවක් ගෙන එමට එහි මන්ත්රීවරු සැරසේ.
මෙම 08 දා අදාළ යෝජනාව පළාත් සභා රැස්වීමට ඉදිරිපත් කිරීමට අපේක්ෂා කරන බව එම පළාත් සභා මන්ත්රී කණ්ඩායම කියයි.
දැනටමත් සබරගමුව පළාත තුළ ඉරිදා පෙරවරුවේ පෞද්ගලික පන්ති පැවැත්වීම තහනම් කර ඇති අතර මාතර දිස්ත්රීක්කයේද එවැනිම තහනමක් ක්රියාත්මක වේ.
- එජාපය චෝදනා කරයි
(පියසේන දිසානායක)
ඉරිදා සහ පෝය දිනවල උපකාරක පන්ති පැවැත්වීම තහනම් කර ඇත්තේ ඒ පිළිබඳව නිසි අධ්යයනයකින් හා අවබෝධයකින් නොවන බවට එක්සත් ජාතික පක්ෂය චෝදනා කරයි.
උපකාරක පන්ති තහනම් කිරීමට පෙර ඒ සම්බන්ධව පුළුල් අධ්යයනයක් කොට ජාතික ප්රතිපත්තියක් සැකසිය යුතු බව රත්මලාන එක්සත් ජාතික පක්ෂ ප්රධාන සංවිධායක හා පාර්ලිමේන්තු මන්ත්රී මොහාන් ලාල් ග්රේරු මහතා පැවැසීය.
විපක්ෂ නායක කාර්යාලයේදී ඊයේ (15 දා) පැවැති ප්රවෘත්ති සාකච්ඡාවකදී මේ බව සඳහන් කළ මොහාන් ලාල් ග්රේරු මහතා ඉරිදා සහ පෝය දිනවල ටියුෂන් පංති පැවැත්වීම තහනම් කිරීමෙන් ආණ්ඩුව අපේක්ෂිත අරමුණ කරා යන ඉලක්කය කුමක් දැයි ප්රශ්න කර සිටියේය.
හිටි හැටියේ තම ටියුෂන් පංති නතර කරනවාට වඩා එම පංති පැවැත්වෙන ආකාරය, පැවැත්වෙන ස්ථාන, සහභාගි වන ළමයින් සංඛ්යාව, උගන්වන ගුරුවරුන් හා ඔවුන්ට ඒ සඳහා ඇති සුදුසුකම් වැනි කරුණු කෙරෙහි අධ්යයනයක් කොට ඒ සඳහා ක්රමවේදයක් සකස් කළ යුතුව තිබූ බව මොහාන් ලාල් ග්රේරු මහතා පැවැසීය.
එවැනි නිසි අධ්යයනයකින් තොරව ටියුෂන් තහනම් කිරීමෙන් දරුවන් අනිසි ක්රියාමාර්ගවලට පෙළඹීමේ ඉඩ ප්රස්ථා වැඩි බව පෙන්වා දෙන ඒ මහතා දරුවන්ගේ අධ්යාපනය සමඟ පාලකයන් විහිළු නොකළ යුතු බව අවධාරණය කළේය.
පෝය දිනවල ටියුෂන් පංති නතර කිරීමෙන් ආගමික කටයුතුවලට පෙළඹෙන සංඛ්යාව වැඩිවිය හැකි වුවත් ඉරිදා දිනවල දහම් පාසල් අධ්යාපනයට යොමුවුණ සංඛ්යාව වැඩිවෙනු ඇතැයි ඉන් අපේක්ෂා කළ නොහැකි බව ඒ මහතා පෙන්වා දෙයි.
වයස අවුරුදු දහය වන තෙක් දරුවකු ටියුෂන් පංතිවලට යෑවීම සුදුසු නොවූවත් අද පළමු ශ්රේණියේ සිට දරුවන් ඒ සඳහා හුරුකර ඇති බව පවසන ඒ මහතා මෙහි හොඳ නරක පිළිබඳව ආණ්ඩුව දෙමාපියන් දැනුවත් කළ යුතු වුවත් මෙරට එවැන්නක් දක්නට නොමැති වීම අභාග්යයක් බව පැවැසීය.
දරුවන්ට දහම් පාසල් යාමට හැකිවන පරිදි ඉරිදා සහ පෝය දිනවල ටියුෂන් පන්ති තහනම් කිරීමට බස්නාහිර පළාත් සභාව සැරසෙයි.
පළාත් සභාවේ සභිකයෙකු වන ජගත් කුමාර ඉදිරිපත් කරන ලද යෝජනාවට අනුව ඒ තහනම ඉරිදා දින සවස 2 දක්වාද මුළු පෝය දින පුරාද පැවැත්වේ.
මෙයට සමාන තහනමක් දකුණු පළාත් සභාවේද ක්රියාත්මක වෙයි. (YP)
නවක මන්ත්රීවරුන්ගෙන් වොලිබෝල් කණ්ඩායමක්
සුපුරුදු පරිදි ජනාධිපතිතුමාගේ ප්රධානත්වයෙන් කැබිනට් මණ්ඩලය ගිය සතියේ රැස්වීය. ඒ අරලියගහ මැදුරේදීය. මෙවර කැබිනට් මණ්ඩලයට කැබිනට් පත්රිකාවක් ඉදිරිපත් කැර තිබිණි. ඒ ඉරිදා දිනයට ටියුෂන් පංති පැවැත්වීම තහනම් කිරීම සහ පෝය දිනවලට පැවැත්වෙන සියලු උත්සව තහනම් කරන ලෙස ඉල්ලමිනි.
"මේ වගේ වැඩ නීතිරීති දාලා කරනවාට වඩා රටේ ආගමික ප්රබෝධයක් ඇති කරලා ඒ මඟින් ජනතාව තුළ ම පාලනයක් ඇති කරනවා නම් හොඳයි." ජනාධිපතිතුමා කැබිනට් මණ්ඩලයට කියා සිටියේය.
"පෝය දිනයට සියලුම උත්සව නවත්වන්න බැරි වේවි. සමහර වේලාවට විදේශ රාජ්ය නායකයෝ සහ නියෝජිතයෝ ආවාම උත්සව පවත්වන්න සිදු වෙනවා." දි. මු. ජයරත්න අගමැතිතුමා කැබිනට් මණ්ඩලයට සිය අදහස ඉදිරිපත් කළේය.
ඉන් අනතුරුව කැබිනට් මණ්ඩලයට අදහස් දැක්වූයේ අධ්යාපන ඇමැති බන්දුල ගුණවර්ධනය. "මේ ප්රශ්නය ඇතිවෙලා තියෙන්නේ විෂය මාලාව විශාල නිසායි. පාසල්වලදී යම් විෂයක් ගුරුවරුන්ට ඉගැන්වීමට ලැබෙන කාල වේලාව සීමිතයි. ඊළඟට ඇතැම් විෂය ඉගැන්වීමට ගුරු හිඟයක් පවතිනවා. ඒ නිසයි අපේ ළමයින්ට ටියුෂන් යන්න සිදුව තිබෙන්නේ." ඇමැති බන්දුල ගුණවර්ධන කියා සිටියේය.
"දහම් පාසල් අධ්යාපනය දිනෙන් දිනම කඩා වැටීමේ අවදානමක් තිබෙනවා. එය වැළැක්වීමට අප පියවර ගත යුතුයි." ඇමැති චම්පික රණවක කියා සිටියේය.
අනතුරුව කැබිනට් මණ්ඩලයට ඇමැති බන්දුල ගුණවර්ධන ටියුෂන් පංති ගැන වෙනත් අදහසක් ඉදිරිපත් කළේය.
"වෘත්තීය අධ්යාපන කටයුතුවලට ඉරිදා ටියුෂන් තහනම බලපානවා. දහම් පාසල් යන්නේ එක ශ්රේණියේ සිට 10 ශ්රේණිය දක්වා ළමයි පමණයි. ඒ නිසා වෘත්තීය අධ්යාපනය ලබන අයට හානියක් නොවෙන විදියට ඉරිදා ටියුෂන් තහනම ක්රියාත්මක කිරීම වටිනවා. නැත්නම් වෘත්තීය අධ්යාපනය ලබන අයට එය ලොකු පාඩුවක් වෙනවා." අධ්යාපන ඇමැති බන්දුල ගුණවර්ධන කියා සිටියේය.
මේ අතර ඇමැති සුසිල් පේ්රමජයන්ත සහ ඇමැති රාජිත කියා සිටියේ දහම් පාසල් අධ්යාපනයට ටියුෂන් බාධාවක් වෙන බවක් තමන්ට නම් නොපෙනෙන බවය.
"මට නම් හිතෙන්නේ ඉරිදා දිනයට සම්පූර්ණයෙන්ම ටියුෂන් තහනම් කළ හැකි වෙන්නේ දහම් පාසල් ගුරුවරයකු අධ්යාපන ඇමැති වෙන දිනයට පමණයි." ඇමැති විමල් වීරවංශ කියා සිටියේය.
ඉන් අනතුරුව කැබිනට් මණ්ඩලයේ සාකච්ඡාවට ලක්වූයේ රජයේ නිලධාරීන් සිටින සමුළු නිවාස ගැනය. මේ නිවාසවල රජයේ නිලධාරීන්ට රැඳී සිටීමට නීතියෙන් ඉඩ ලැබී තිබෙන්නේ වසර 5 ක් වුවද බොහෝ රාජ්ය නිලධාරීන් එම නිවාසවල වසර හත අට රැඳී සිටින නිසා රාජ්ය නිලධාරීන්ට එම සමුළු නිවාසවල වසර 10 ක් පමණ රැඳී සිටීමට අවසර ලබා දෙන ලෙස ඉල්ලමින් කැබිනට් මණ්ඩලයට යෝජනාවක් ඉදිරිපත්ව තිබිණි.
එම යෝජනාවට ජනාධිපතිතුමා තම විරෝධය පළ කළේය. "ඔය කියන විදියට වසර 10 ක් දක්වා දීර්ඝ කළාම රජයේ නිලධාරීන් වසර 15 ක් පමණ රැඳී සිටීමට උත්සාහ කරාවි. ඊළඟට රාජ්ය නිලධාරීන් ඔය කියන නිවාසවලින් ඉවත් කර ගැනීමට නොහැකි තත්ත්වයක් උදා වේවි." ජනාධිපතිතුමා කියා සිටියේය.
බස්නාහිර පළාත තුළ ඉරිදාට, පෝයට ටියුෂන් තහනම්
lankacnews
බස්නාහිර පළාත තුළ ඉරිදා හා පසළොස්වක පොහෝ දිනවල පෞද්ගලික උපකාරක පැවැත්වීම තහනම් කිරීමට නියමිතය. ඒ අනුව පොහෝ දිනවල සම්පූර්ණ දවසත් ඉරිදා දිනවල ප.ව. 2.00 දක්වාත් පංති පැවැත්වීම තහනම් කෙරෙනු ඇති අතර මෙයට අදාළ යෝජනාව බස්නාහිර පළාත් සභාවේ එක්සත් ජනතා නිදහස් සන්ධාන මන්ත්රී ජගත් කුමාර මහතා විසින් ලබන අගහරුවාදා පැවැත්වෙන සභාවාරයට ඉදිරිපත් කිරීමට නියමිතය. (Submitted by sisira)
ඉරිදා පෝය ටියුෂන් තහනම්
සෑම ඉරිදා දිනවලත් පුර පසලොස්වක පොහොය දිනවලත් උපකාරක පංති පැවැත්වීම තහනම් කිරීමට පළාත් ප්රධාන අමාත්ය සමුළුවේදී තීරණය කර තිබේ.එම යෝජනාවට අනුව ඉරිදා දිනවල පෙරවරුවේ පංති තහනම් කෙරේ. මෙය දිවයින පුරා ම ක්රියාත්මක කිරීමට මහඇමතිවරුන් එකඟතාවකට පැමිණ ඇත.
මෙවර කුරුණැගල පැවති මහ ඇමතිවරුන්ගේ සමුළුවේදී තවත් වැදගත් යෝජනා 17ක් ගැන එකඟත්වයට පැමිණි බව ද වාර්තා වේ.
මෙවර පැවතියේ ප්රධාන අමාත්යවරුන්ගේ 27 වන සමුළුවයි. එය වයඹ පළාතේ මාරවිල "ක්ලබ් පාම් බේ" හෝටලයේදී පසුගිය 4 සහ 5 දිනවල පැවැත්විණි. මීළඟ මහ අමාත්යවරුන්ගේ සමුළුව බස්නාහිර පළාතේ පැවැත්වීමට ද තීරණය කොට ඇත.
පෝයට ඉරිදාට ස’ගමුවේ ටියුෂන් තහනම්
ඉරිදා සහ පසළොස්වක පොහෝ දිනවල සබරගමුව පළාත තුළ පෞද්ගලික උපකාරක පංති පැවැත්වීම තහනම් කෙරෙන යෝජනාවක් සබරගමුව පළාත් සභාව විසින් ඒකමතිකව සම්මත කර තිබේ. ඒ අනුව පෙහෝ දිනවල සහ ඉරිදා දිනවල උදෑසන සිට සවස 2.00 දක්වා වයස අවුරුදු 5 සිට 16 දක්වා ළමයින් සඳහා උපකාරක පංති පැවැත්වීම සපුරා තහනම් වේ. සබරගමුව පළාත් හිටපු ආණ්ඩුකාර ජානක ප්රියන්ත බණ්ඩාර මහතාගේ සංකල්පයක් අනුව පළාත් නව ආණ්ඩුකාර වි.ජ.මු. ලොකුබණ්ඩාර මහතා මෙම යෝජනාව පළාත් සභාවට ඉදිරිපත්කර ඇති අතර අදාළ නියෝගය කඩ කරන උපකාරක පංති ගුරුවරුන්ට රුපියල් 5000 ක දඩයක් හෝ මාස 06 ක සිරි දඬුවමක් නියම කළ හැකිය.
පොහෝ දිනවල සහ ඉරිදා දිනවල පෞද්ගලික උපකාරක පංති පැවැත්වීමෙන් ළමයින්ගේ ආගමික හා සදාචාර වර්ධනය පිරිහීම ආගමික නායකයන් විසින් දිගින් දිගටම පෙන්වා දී ඇති අතර එය වැළැක්වීම සඳහා සබරගමුව පළාත් සභාව මෙම පියවර ගෙන තිබේ.
From: Navaliya
ටියුෂන් තහනම් කළ යුතු ද?
නූතන සමාජයේ ඕනෑම පුද්ගලයකුට නැතිවම බැරි උපකාරාත්මක සාධකයකි අධ්යාපනය. විවෘත සමාජය තුළ රැකියාවක් කිරීමට දැනුම ලබා ගැනීමට. වෙනත් ප්රතිලාභ ලැබීමට මෙම උපකාරාත්මක සාධකය අත්යවශ්ය ය. මෙහිදී එම දැනුම ලබා ගන්නා වූ විවිධ මංමාවත් විවෘතව තිබුණත් විශේෂයෙන් පාසල් අධ්යාපනයට හිමි වන්නේ සුවිශේෂ ස්ථානයකි.
විවෘත සමාජය තුළ ජීවත් වීමේදී වටිනා කමක් ලැබීමට, සුදුසුකමක් ලැබීමට දැනුම ලබන්නට නිර්මාණය වූ මංපෙත් නිසා මෙහි යම් තරගකාරී රටාවක් බිහි වී තිබෙනවා.
විවෘත ආර්ථික රටාව තුළ සියල්ලට ම මිලක් නියම වී ඇතිවා සේම අධ්යාපනය දෙන්නාටද, ලබන්නාටද එක්තරා ආකාරයකට මිලක් නියම වී ඇත.
ජීවත්වීම සඳහා මුදල් අත්යවශ්ය ය. මුදල් සෙවීමට නම් ඒ සඳහා යම් කිසි වෘත්තියක යෙදිය යුතුය. එසේ වීමට නම් අධ්යාපනය අවශ්යය.
ඒ සුදුසුකම සපුරා ගැනීම වස් 1945 දී කන්නන්ගර මැතිතුමාගේ මැදිහත් වීමෙන් අපට නිදහස් අධ්යාපනය ලැබිණ. ඉන් විපුල ප්රයොජන ගන්නෝ එමටය.
එසේ වුවද සමාජ ආර්ථික දියුණුවත් සමඟ අධ්යාපනය ද තරඟකාරීත්වය පත් වී ඇත. මේ තරගකාරීත්වය ඇති වීමට තවත් හේතුවක් වී ඇත්තේ එකකු පරදා අනෙකා ප්රමුඛයා වීමේ මානසික තත්ත්වය යි.
තම දුව, පුතා ඉහළිsන් ශිෂ්යත්වය සමත්වනු දැකීමට, සාපෙළ විභාගයේ සියලු විෂයන්ට ඒ සාමාර්ථ ගැනීමට, උසස් පෙළ විභාගයේ දී ඒ සාමාර්ථ ගෙන ප්රමුඛයන්ගේ ලයිස්තුවට නම ඇතුළත් කර ගැනීමට දෙමාපියන් ගන්නා වෙහෙස අපමණය. එහිදී වැඩිමනක් ම දරුවන් උනන්දුකරවන්නේ මව යි.
නුවරඑළිය ප්රදේශයේ කළ සමීක්ෂණයකදී හෙලිවුණ ආකාරයට එක්තරා ගොවි මහතකු තම දියණිය නුවර නේවාසිකව නවත්වා පෞද්ගලික පංතිවලට සහභාගි කරවා එම පංති සඳහා ඔහු මසකට රු. 12000 ක් වියදම් කරනු ඇත. අද මෙය ඉතා සුලභ අත්දැකීමකි.
උසස්පෙළ සා. පෙළට පමණක් නොව සමහර දෙමාපියන් ඉතා පහළ පංතිවලත් දරුවන් ද පෞද්ගලික පංතිවලට යොමු කරන දෙමාපියන් සිටිනවා. සැබවින්ම මෙවන් තත්ත්වයක් උදාවි ඇත්තේ ඇයි යන්න විමසා බැලිය යුතුයි.
උදෑසන පාසලට එන දරුවා සවස පාසල් වේලාව අවසන් වනතුරු කාලපරිච්ඡේද කිහිපයක් තුළ විෂයන් කිහිපයක් ඉගෙන ගන්නවා. මෙහිදී දිනකට එක් විෂයකට වෙන්වන්නේ විනාඩි 40-45 ක් වැනි කාලයක් මේ කාලය තුළ උගන්වන දෙය දරුවාට උපරිමයෙන් දීමට ගුරුවරයා සමත්විය යුතුයි. එමෙන්ම එය උකහා ගැනීමට ශිෂ්යා දක්ෂ විය යුතුයි. ශිෂ්යා ඉගෙනීමටයි පාසලට එන්නේ, එය නිවැරදිව ලබාදීමට ගුරුවරයා සමත්විය යුතුයි. එහෙත් දරුවන් යම් යම් විෂයන්වලට අදක්ෂයන් වන්නේ හා පෞද්ගලික පංතියෙන් තමාට අවශ්ය දැනුම ලබාගන්නේ ඉගැන්විමේ ක්රමවේදය නිසයි. ඒ සඳහා පාසල් ගුරුවරුන් දක්ෂ විය යුතුයි. එහෙත් හැමදෙනාම ඒ සඳහා දක්ෂයෝ නොවෙයි. ඒ නිසා ගුරු වෘත්තියට බඳවා ගැනිමේදී ඒ සඳහා දක්ෂයන් පමණක් තෝරාපත් කරන්නට රජය මැදිහත් විය යුතුයි.
ඇතැම් පාසල්වල එක් එක් විෂය මාලාවන් සඳහා ගුරුවරුන් නැහැ. ඒ නිසා ඒ දරුවන් පෞද්ගලික පංතිවලට යොමුවෙනවා. එක් අතකින් උදෑසන පාසල් එන දරුවා පාන්දර අධ්යාපන කටයුතු කොට ඊට පසු යළිs පෞද්ගලික පංතිවලටත් සහභාගි වී ගෙදර යනවිට රාත්රී හත අට පමණ වෙනවා. මෙය දරුවට මානසික පීඩනයක්. මේ පීඩනය අවම කළ හැක්කේ හෝ නැති කිරීමට හැක්කේ දෙමාපියන්ට හා පාසල් ගුරුවරුන්ටයි.
එසේ වුවද සමාජයේ ඇති ආර්ථික රටාව හමුවේ වර්තමානයේ ඇතැම් පාසල් ගුරුවරුන්ද ටියුෂන් පංති පැවැත්වීමේ කාර්යයේ යෙදිලා ඉන්නවා. ඒ නිසා තම පෞද්ගලික පංතියකට සහභාගි නොවන දරුවන්ට පාසල් පංති කාමරයේදී අත්දකින්න වෙන්නේ වෙනම අත්දැකීමකට. මේ පීඩනයෙන් දරුවා මුදවා ගන්නේ කවුද?
අනිත් කාරණය පෞද්ගලික පංතිවලට ඒකරාශිවන්නේ සමවයසේ දරුවන් සමහර විට ඔවුන් යොවුන් වියේ පසුවන්නන්. පාට ඇඳුමින් සැරසී පාරට බහින ඔවුන්ට අපමණ නිදහසක් තිබෙනවා. බස්වල, බස් නැවතුම් පලවල රංචු පිටින් දරුවන් ඒකරාශිවෙනවා. ඒ නිදහස හරහා ඔවුන් යම් යම් වැරැදි ක්රියාවලට සම්බන්ධ විය හැකියි. එක අතකින් තරුණ සිතුවිලි ක්රියාකිරීම ටියුෂන් නිසාම වන්නක් නොවෙයි. එය එක් හේතුවක් පමණයි.
ඒ නිසා "ටියුෂන් නිසා දරුවන් නොමග යනවාමයි." කියලා කෙනෙකුට ඇඟිල්ල දිගු කරන්න බැහැ.
ඒ කොහොම වුණත් පවතින අධ්යාපන ක්රමවේදය තුළ නිසි ලෙස අධ්යාපන සම්පත් බෙදී ගොස් නැහැ. ඒ වගේම පාසල් පරිපාලනයේ ක්රමවේදය ක්රමවත් නැහැ. මේවාට රජය පිළියම් යෙදිය යුතුයි.
අද ජාත්යන්තර පාසල් ව්යාප්ත වෙලා රට හැමතැනම. ඒවායේ දරුවන් ටියුෂන් යන්නේ නැහැ. එහෙත් සුපිරි හෝ ජනප්රිය කියන පාසල්වල දරුවන් ටියුෂන් යනවා. ඒ නිසා රජයේ පාසල්වල ඉගැන්වීමේ ක්රම වේදයකු ඇති කළ යුතුයි යන්න නැවතත් අවධාරණය කළ යුතුයි.
දරුවන්ට ටියුෂන් අවශ්යයයි. ඒ දුර්වල දරුවන්ට. මන්ද අප මුලින් කතා කළ ආකාරයට දිනකට එක් විෂයකට වෙන්ව ඇත්තේ විනාඩි 40-45 ක්. ඒ තුළ සෑම දරුවකුටම ගුරුවරයා උගන්වන දෙය උකහා ගන්න බැරි විය හැකියි. ඒ නිසා එවන් දරුවන්ට ටියුෂන් අවශ්ය බව අපගේ හැඟීමයි.
කැලණි විශ්ව විද්යාලයේ
සමාජ විද්යා අංශයේ ජ්යෙෂ්aඨ කථිකාචාර්ය
කේ. කරුණාතිලක
පෝයට හා ඉරිදා උදයට ටියුෂන් තහනම්! මාතර දිස්ත්රික් ලේකම් කාර්යාලයට ව්යවස්ථදායකයේ බලතල!
beyondframe
පහුගිය දිනක කැළණියේ මත්පැන් හා මස්කඩ තහනම් කරමින් මර්වින් සිල්වා විසින් පනවන ලද නීතිය පස්සේ අකුළාගනු ලැබුවේ ද ඔහු විසින්ම ය. අප දන්නා තරමින් පාර්ලිමේන්තුවට නීති පැනවීමේ බලතල තිබුනත් මන්ත්රීවරයෙකුට තමන්ගේ වැයික්කියේවත් නීති පැනවීමට එහෙම බලයක් රටේ නීතිය අනුව නැත. එහෙත් එම අණඥාව අකුලා ගනු ලැබුවේ ඒ නිසා නොව පළාතේ අය විසින් කෙරෙන්නට යෙදුණු දුක් ගැනවිල්ලක් සළකා බලා බව අපට ඒත්තු යන්නට සළස්වා තිබුනේ ය.
ඒ නිසාම මන්ත්රීවරයෙකුට පුලුවන් නම් තමන්ට බැරි ඇයිදැයි මාතර දිස්ත්රික් ලේකම් වරයා කල්පනා කළා වෙන්නට පුලුවන. එබැවින් එතුමා පෝදිනත් ඉරිදා වරුවකුත් ටියුෂන් පන්ති තහනම් කරමින් නීති පැනවුයේ ය.
අප දන්නා තරමින් පාර්ලිමේන්තුව ඇරුණුකොට රටේ නීති පැනවිය හැකි අනෙක් ආයතනය ජනතාවගේ චන්දයෙන් පත් වන පළාත් සභාය. ඒ තමන්ගේ පළාත් සභා වපසරිය තුළ ය.
ජනතාවගේ චන්දයෙන් පත් නොවන දිස්ත්රික් ලේකම්ලාට ඇති කාරිය නීති ක්රියාත්මක කිරීම මිස පැනවීම නොවේ. අප මෙතෙක් සිතා සිටියේ පිස්සු කෙළීමේ තනි බුත්තිය ඇත්තේ දේශපාලනඥයින්ට බව ය. එහෙත් අප වැරදි ය.
රටේ බලය තියෙන හැම එකාම නීතිය තමන්ට අවශ්ය පරිද්දෙන් අර්ථ දක්වන මේ යුගයේ තමන්ටත් එසේ නොකළ හැකි දැයි බැලීමෙන් දිස්ත්රික් ලේකම් තුමා කර ඇත්තේ පිස්සු කෙළිම දේශපාලනඥයින්ට පමණක් අයිති නැති බව පෙන්වා සිටීම ය.
රටේ නීතිය ගැන අවබෝධයක් තිබිය යුතු පරිපාලන නිලධාරීන්ද එහෙම දෙයක් ගැන නොදැන සිටීමෙන් පමණක් නොව එවැන්නක් නැතැයි සිතමින් නීතිය යනු තමන් යයි කල්පනා කිරීමට යාමෙන් නම් රටට හොදක් වන්නේ නැත.
ආගම හා ජාතිය වෙනුවෙන් යමක් කරන විට නීතිය අහවල් දෙයකට දැයි සිතන්නට රටේ බොහෝ දෙනා සිතන්නට පුරුදුව සිටීම අලුත් ව්යාධියකි.
මේ එළඹෙමින් තිබෙන්නේ සියලු පව් සමා කරගැනීමට ආගම අමු අමුවේ භාවිතා වෙන යුගයකි. එහි පූර්ණ බුත්තිය දේශපාලනඥයින්ට විතරක් ලබා දෙන්නේ ඇයි? මාතර පරිපාලනයට හිතෙන්නට ඇත්තේ එහෙම ය.
ටියුෂන් තහනම අග නගරයටත්.
thambapannii
බස්නාහිර පළාතේ සති අන්ත ඉරිදා දිනවල උදේ කාලයේ හා පෝය දිනවල පෞද්ගලික පන්ති තහනම් කිරීමට බස්නාහිර පළාත් සභාවට යෝජනාවක් ගෙන එමට එහි මන්ත්රීවරු සැරසේ.
මෙම 08 දා අදාළ යෝජනාව පළාත් සභා රැස්වීමට ඉදිරිපත් කිරීමට අපේක්ෂා කරන බව එම පළාත් සභා මන්ත්රී කණ්ඩායම කියයි.
දැනටමත් සබරගමුව පළාත තුළ ඉරිදා පෙරවරුවේ පෞද්ගලික පන්ති පැවැත්වීම තහනම් කර ඇති අතර මාතර දිස්ත්රීක්කයේද එවැනිම තහනමක් ක්රියාත්මක වේ.
ටියුෂන් තහනම් - From Dinamina
සබරගමුව පළාතේ වයස අවුරුදු පහේ සිට දහසය දක්වා වන ළමයින් සඳහා ඉරිදා දිනවල උදෑසන 8.00 සිට සවස 2.00 දක්වාත් පසළොස්වක පොහෝ දිනවලත් කිසිදු පෞද්ගලික පාසලක් හෝ උපකාර පන්තියක් නොපැවැත්විය යුතු බවට පළාත් ආණ්ඩුකාරවරයා සබරගමුව පළාත් සභාව වෙත ඉදිරිපත් කර තිබූ පළාත් අධ්යාපන ප්රඥප්ති සංශෝධනය අද (6) එම පළාත් සභාවේ දී ඒකමතිකව සම්මත විය.
පළාත් සභාව විසින් පළාත් අධ්යාපන ප්රඥප්තියට අදාළව සම්මත කරන ලද සංශෝධනවලට අනුව එකී ප්රඥප්ති කඩ කරන යම් පුද්ගලයකු එක් වතාවකට වඩා වැරදිකරුවකු වන අවස්ථාවක දී රුපියල් පන්දහස නොඉක්මවන දඩයක් සහ මාස හයක බරපතළ වැඩ සහිත සිරදඬුවමකට යටත් විය යුතු වේ.මගේ දරුවන් දහම් පාසල් නොයනු ඇත්තේය!
By Beyondframe
දරුවන් සුමගට යොමු කිරීමට උනන්දුවක් තිබූ බොහෝ දෙනෙක් අප විසින් ලියූ පෝදා රති කෙළියට අතුරු තහනම් නියෝගයක් ගනිමු ද යන බ්ලොග් සටහන පිළිබදව අප සමග උරණ වූහ. අප ඒ සටහන ලියුවෙ මාතර දිසාපති කාර්යාලය විසින් ටියුෂන් තහනම් කිරීමට ගෙන තිබූ තීරණයක් ගැන දැකීමෙනි.
අපේ බ්ලොග් සටහන්වලට මෙ ගලන ගග නැවැත්විය නොහැකි ය. ළගදී පැවැත්වූ ප්රධාන අමාත්ය සමුළුවෙ තීරණයක් ගෙන තිබුනේ ටියුෂන් තහනම මුලු රටෙම බලපවත්වන පරිදි පැනවීමට ය.
අපත් කැමති දරුවන් සුමගට යොමුවනු දැකීමට ය.
එසේ තිබියදී අපත් ඒ කදවුරත් අතර මෙවැනි පරස්පරයක් තිබෙන්නේ කෙසේ ද? එය විමසීම වටින්නේ ය.
මට පෙනෙනා හැටියට ප්රශ්නය ඇත්තේ දරුවන් සුමගට යොමුකළ හැක්කේ කෙසේ ද යන කාරණය සම්බන්ධයෙනි. උන් සිතනා ලෙස ඒ කළ හැක්කේ දහම් පාසල් වෙත ගාල් කොට දරුවන්ට වැදි බණ කීමෙනි. රටේ නායකයින් ද දරුවන්ගේම දෙමාපියන් ද උන් ගේ ගුරුවරුන් ද නොකරනා දේ දරුවන්ට කරන ලෙස කීමෙනි.
අප කියන්නේ දරුවන් ඉගෙන ගන්නේ ආදර්ශයෙන් බව ය. උන් රට තොටේ වෙන දේ දෙස බලා සිටිති. එයින් උගනිති. දහම් පාසලේ කියනා දේ රටේ සිදු නොවන විට උන්ට එක්කෝ ඇතිවන්නේ කල කිරීමකි. නැත්නම් මේ වංචනික ලෝකයට වංචනිකයෙකු ලෙස හැර එකතු විය නොහැකි බවට ලබා ගන්නා ඉගෙනුමකි. ඒ දෙකින් කවර එකකින් වත් හොඳක් නම් සිද්ධ වෙන්නේ නැත.
කලකිරීම මෙහෙයවන්නේ කැරලි ගැසීමට ය. එහෙම කැරලි ගණනාවක් අපි දුටුවෙමු.
දෙවැන්නෙන් ඇතිවන්නේ අසංවේදි කුහක වංචනිකයින් පිරිසකි. උන් හෙමින් සීරුවේ කුණු ගොඩටම කුණක් හැටියට එකතු වෙති. ඒ ද අප අත්දැක ඇත්තෙමු. එවැනි මිනිසුන්ගෙන් ද ලංකාවට අඩුවක් පාඩුවක් නැත.
දහම් පාසලෙන් ඔබ බලාපොරොත්තු වන්නේ කුඩා අවසරයක් දුටු තැන බලය තියෙන වැඩිහිටියන්ට වැදීමට ලක ලෑස්ති වී සිටින පිරිසක් නම් ඒ ද අපට ඉහත කාරණා දෙකට අමතර වශයෙන් දැක ගන්නට හැකි ය. පත්වීමක් ගන්නා වැඩිහිටි දරුවන් ද සමහර විට පත්වීම් දෙන පුබ්බරුවන්ටත් වදිනු අපි දැක ඇත්තෙමු.
දරුවන් සුමගට ගැනීම යන්නෙන් අපි නම් ඊට වඩා බොහෝ දේ අපේක්ෂා කරමු.
තමන් වටා සිටින සමස්ථ සමාජයට (දෙමළ ක්රිස්තියානි වැනි සමාජයෙන් බැහැර කරනු ලැබ සිටින ජනතාවට ද උන්ගේ අභිප්රායන්ට ද) සංවේදී වී පිරිසක් ඔවුන් තුළින් බිහිවෙතැයි ද ඒ තුළින් සමාජ සංහිදියාවත් සාමයත් බිහිවෙනු ඇතැයි ද අපි අපේක්ෂා කරමු.
තමන්ගේ වෘත්තිය ගරුත්වය රැකගෙන ඒ හරහා සමාජයට තම යුතුකම් ඉටුකිරීමට නොපැකිළෙන පිරිසක් බිහිවෙනු ඇතැයි ද අපි අපේක්ෂා කරමු. ඒ හරහා රටේ ආර්ථික වෘද්ධියත් සෞභාග්යත් බිහිවෙනු ඇතැයි ද මිනිසුන්ට තමන්ගේ සේවාවන් අල්ලස් දීමෙන් බලපුලුවන්කාරයින් වන්දනාවෙන් තොරව ලබා ගත හැකි වනු ඇතැයි ද අපි අපේක්ෂා කරමු.
ඒ සදහා සිංහල බෞද්ධ ලෙස කොටු ගසා හදා ගත් සීමාවන් ඉක්මවිය යුතු ය.
දහම් පාසලෙන් නොකෙරෙන්නේත් ඒක ම ය.
මගේ දරුවන් දහම් පාසල් නොයනු ඇත්තේ ය. ඒ උන් ලවා වන්දවා ගැනීමට හෝ උන් ලවා මගේ මහලු ජීවිතය කරදරයකින් තොරව ගෙවා ගැනීමට හෝ මා අපේක්ෂා නොකරන බැවිනි.
උන් පටු අදහස් නම් පවුරින් වෙන් කර තිබෙන ලෝකයෙන් කුඩා කෑල්ලක් ලෝකය යයි
දකිණු මා නොරිස්සන බැවිනි.
උන් කුහකයින් හා වංචනිකයින් කිරීමට මගේ අබමල් රේණුවකවත් ආසාවක් නැති බැවිනි.
උන් කොදු නාරටි නැති බලය ඉදිරියේ දෙකට නැමෙන පනුවන් කිරීමට අපට කැමැත්තක් නැති බැවිනි.
එහෙත් මේ සියල්ල දැන දැනත් කෙනෙකුට තම දරුවෙකු දහම් පාසල් යවන්නට අවශ්ය නම් ඊට තිබෙන අයිතියට අප ගරු කරන බවත් ඒ සමගම කිව යුතු ය.
එසේ නම් අප පෝදා හා ඉරිදා උදයේ ටියුෂන් තහනමට විරුද්ධ වූයේ ඇයි? ඒ මිනිසුන්ගේ නිදහසට ආණ්ඩුව අත පොවන ද නිසා ය. එවැන්නක් අවශ්ය යයි දෙමාපියන්ට හැගේ නම් එය ගුරුවරුන් හා සම්මුතියෙන් මිසක නීතියෙන් ඇතිකළ යුතු එකක් නොවන නිසා ය. ඒ තුළ වෙනත් ආගමිකයින්හට ද යුක්ති යුක්ත වූ කාරණයක් සම්බන්ධයෙන් අනවශ්ය වැට කඩොලු බැදෙන නිසා ය.
ඇත්තටම අප පළ කළේ විරුද්ධත්වය පමණක් නොවේ. මේ තීන්දුව තුළින් මතුවන හාස්යයක් ද ඇතැයි යන කාරණයයි. රට විහිලුවක් කරගන්නවාට අප කැමති නැත. අද නැතත් හෙට ලංකාව ගැන ආඩම්බර විය හැකි කෙනෙක් වීමට අපගේ ද කැමැත්තක් ඇති නිසා ය.
බොහෝ දෙනාට අපව තේරෙන්නේ නැත. උන් අපව තේරුම් ගන්නට උත්සහයක් දරන්නේ ද නැත. එහෙත් වඩාත් සොදුරු ලෝකයක් පතා අපි දිගටම සටන් වදින්නෙමු.
දරුවන් සුමගට යොමු කිරීමට උනන්දුවක් තිබූ බොහෝ දෙනෙක් අප විසින් ලියූ පෝදා රති කෙළියට අතුරු තහනම් නියෝගයක් ගනිමු ද යන බ්ලොග් සටහන පිළිබදව අප සමග උරණ වූහ. අප ඒ සටහන ලියුවෙ මාතර දිසාපති කාර්යාලය විසින් ටියුෂන් තහනම් කිරීමට ගෙන තිබූ තීරණයක් ගැන දැකීමෙනි.
අපේ බ්ලොග් සටහන්වලට මෙ ගලන ගග නැවැත්විය නොහැකි ය. ළගදී පැවැත්වූ ප්රධාන අමාත්ය සමුළුවෙ තීරණයක් ගෙන තිබුනේ ටියුෂන් තහනම මුලු රටෙම බලපවත්වන පරිදි පැනවීමට ය.
අපත් කැමති දරුවන් සුමගට යොමුවනු දැකීමට ය.
එසේ තිබියදී අපත් ඒ කදවුරත් අතර මෙවැනි පරස්පරයක් තිබෙන්නේ කෙසේ ද? එය විමසීම වටින්නේ ය.
මට පෙනෙනා හැටියට ප්රශ්නය ඇත්තේ දරුවන් සුමගට යොමුකළ හැක්කේ කෙසේ ද යන කාරණය සම්බන්ධයෙනි. උන් සිතනා ලෙස ඒ කළ හැක්කේ දහම් පාසල් වෙත ගාල් කොට දරුවන්ට වැදි බණ කීමෙනි. රටේ නායකයින් ද දරුවන්ගේම දෙමාපියන් ද උන් ගේ ගුරුවරුන් ද නොකරනා දේ දරුවන්ට කරන ලෙස කීමෙනි.
අප කියන්නේ දරුවන් ඉගෙන ගන්නේ ආදර්ශයෙන් බව ය. උන් රට තොටේ වෙන දේ දෙස බලා සිටිති. එයින් උගනිති. දහම් පාසලේ කියනා දේ රටේ සිදු නොවන විට උන්ට එක්කෝ ඇතිවන්නේ කල කිරීමකි. නැත්නම් මේ වංචනික ලෝකයට වංචනිකයෙකු ලෙස හැර එකතු විය නොහැකි බවට ලබා ගන්නා ඉගෙනුමකි. ඒ දෙකින් කවර එකකින් වත් හොඳක් නම් සිද්ධ වෙන්නේ නැත.
කලකිරීම මෙහෙයවන්නේ කැරලි ගැසීමට ය. එහෙම කැරලි ගණනාවක් අපි දුටුවෙමු.
දෙවැන්නෙන් ඇතිවන්නේ අසංවේදි කුහක වංචනිකයින් පිරිසකි. උන් හෙමින් සීරුවේ කුණු ගොඩටම කුණක් හැටියට එකතු වෙති. ඒ ද අප අත්දැක ඇත්තෙමු. එවැනි මිනිසුන්ගෙන් ද ලංකාවට අඩුවක් පාඩුවක් නැත.
දහම් පාසලෙන් ඔබ බලාපොරොත්තු වන්නේ කුඩා අවසරයක් දුටු තැන බලය තියෙන වැඩිහිටියන්ට වැදීමට ලක ලෑස්ති වී සිටින පිරිසක් නම් ඒ ද අපට ඉහත කාරණා දෙකට අමතර වශයෙන් දැක ගන්නට හැකි ය. පත්වීමක් ගන්නා වැඩිහිටි දරුවන් ද සමහර විට පත්වීම් දෙන පුබ්බරුවන්ටත් වදිනු අපි දැක ඇත්තෙමු.
දරුවන් සුමගට ගැනීම යන්නෙන් අපි නම් ඊට වඩා බොහෝ දේ අපේක්ෂා කරමු.
තමන් වටා සිටින සමස්ථ සමාජයට (දෙමළ ක්රිස්තියානි වැනි සමාජයෙන් බැහැර කරනු ලැබ සිටින ජනතාවට ද උන්ගේ අභිප්රායන්ට ද) සංවේදී වී පිරිසක් ඔවුන් තුළින් බිහිවෙතැයි ද ඒ තුළින් සමාජ සංහිදියාවත් සාමයත් බිහිවෙනු ඇතැයි ද අපි අපේක්ෂා කරමු.
තමන්ගේ වෘත්තිය ගරුත්වය රැකගෙන ඒ හරහා සමාජයට තම යුතුකම් ඉටුකිරීමට නොපැකිළෙන පිරිසක් බිහිවෙනු ඇතැයි ද අපි අපේක්ෂා කරමු. ඒ හරහා රටේ ආර්ථික වෘද්ධියත් සෞභාග්යත් බිහිවෙනු ඇතැයි ද මිනිසුන්ට තමන්ගේ සේවාවන් අල්ලස් දීමෙන් බලපුලුවන්කාරයින් වන්දනාවෙන් තොරව ලබා ගත හැකි වනු ඇතැයි ද අපි අපේක්ෂා කරමු.
ඒ සදහා සිංහල බෞද්ධ ලෙස කොටු ගසා හදා ගත් සීමාවන් ඉක්මවිය යුතු ය.
දහම් පාසලෙන් නොකෙරෙන්නේත් ඒක ම ය.
මගේ දරුවන් දහම් පාසල් නොයනු ඇත්තේ ය. ඒ උන් ලවා වන්දවා ගැනීමට හෝ උන් ලවා මගේ මහලු ජීවිතය කරදරයකින් තොරව ගෙවා ගැනීමට හෝ මා අපේක්ෂා නොකරන බැවිනි.
උන් පටු අදහස් නම් පවුරින් වෙන් කර තිබෙන ලෝකයෙන් කුඩා කෑල්ලක් ලෝකය යයි
දකිණු මා නොරිස්සන බැවිනි.
උන් කුහකයින් හා වංචනිකයින් කිරීමට මගේ අබමල් රේණුවකවත් ආසාවක් නැති බැවිනි.
උන් කොදු නාරටි නැති බලය ඉදිරියේ දෙකට නැමෙන පනුවන් කිරීමට අපට කැමැත්තක් නැති බැවිනි.
එහෙත් මේ සියල්ල දැන දැනත් කෙනෙකුට තම දරුවෙකු දහම් පාසල් යවන්නට අවශ්ය නම් ඊට තිබෙන අයිතියට අප ගරු කරන බවත් ඒ සමගම කිව යුතු ය.
එසේ නම් අප පෝදා හා ඉරිදා උදයේ ටියුෂන් තහනමට විරුද්ධ වූයේ ඇයි? ඒ මිනිසුන්ගේ නිදහසට ආණ්ඩුව අත පොවන ද නිසා ය. එවැන්නක් අවශ්ය යයි දෙමාපියන්ට හැගේ නම් එය ගුරුවරුන් හා සම්මුතියෙන් මිසක නීතියෙන් ඇතිකළ යුතු එකක් නොවන නිසා ය. ඒ තුළ වෙනත් ආගමිකයින්හට ද යුක්ති යුක්ත වූ කාරණයක් සම්බන්ධයෙන් අනවශ්ය වැට කඩොලු බැදෙන නිසා ය.
ඇත්තටම අප පළ කළේ විරුද්ධත්වය පමණක් නොවේ. මේ තීන්දුව තුළින් මතුවන හාස්යයක් ද ඇතැයි යන කාරණයයි. රට විහිලුවක් කරගන්නවාට අප කැමති නැත. අද නැතත් හෙට ලංකාව ගැන ආඩම්බර විය හැකි කෙනෙක් වීමට අපගේ ද කැමැත්තක් ඇති නිසා ය.
බොහෝ දෙනාට අපව තේරෙන්නේ නැත. උන් අපව තේරුම් ගන්නට උත්සහයක් දරන්නේ ද නැත. එහෙත් වඩාත් සොදුරු ලෝකයක් පතා අපි දිගටම සටන් වදින්නෙමු.
Friday, June 18, 2010
Rationalist Day 2010 Videos
Introducing the Secular Sri Lanka group to the members of Sri Lanka Rationalist Association (SLRA) by the President of SLRA during the welcome speech of Rationalist Day
( Youtube link: http://www.youtube.com/watch?v=71Zoak6gB8M )
Introducing Secular Sri Lanka group and the web site www.secularsrilanka.com by a member of Secular Sri Lanka to the members of SLRA at the Rationalist Day 2010
( Youtube playlist : http://www.youtube.com/view_play_list?p=0EAA89836CD1470C )
[2 videos in the playlist]
Discussion on Religion in Sri Lanka at the Rationalist Day 2010
( Youtube playlist : http://www.youtube.com/view_play_list?p=197140D82F477278 )
[4 videos in the playlist]
( Youtube link: http://www.youtube.com/watch?v=71Zoak6gB8M )
Introducing Secular Sri Lanka group and the web site www.secularsrilanka.com by a member of Secular Sri Lanka to the members of SLRA at the Rationalist Day 2010
( Youtube playlist : http://www.youtube.com/view_play_list?p=0EAA89836CD1470C )
[2 videos in the playlist]
Discussion on Religion in Sri Lanka at the Rationalist Day 2010
( Youtube playlist : http://www.youtube.com/view_play_list?p=197140D82F477278 )
[4 videos in the playlist]
Tuesday, June 15, 2010
Event: Poya Day Tuition Ban - Lecture and Discussion
Join our SSL staff and members at this public discussion and share your views on 'Poya Day Tuition Ban'
Take Action!
www.secularsrilanka.com
Please share this event information with your family and friends, share on Facebook profiles and Twitter, and support our campaign.
SLRA Monthly Lecture & Discussion
Date: Wednesday, June 23rd, 2010
Time: 4.15 pm
Location: Dr. N. M. Perera Centre , Cotta Rd. Borella. (200 meters away from the Borella junction)
The Agenda:
Lecture on:
1. Prohibition of Tuition classes on Poya days & Sunday morning hours.
2. Government blocking of Facebook, Wikipedia in Pakistan and the world trends in this regard.
Speaker: Mr. Gamini Viyangoda.
Recommendations of the Executive Committee (for the AGM - likely to be held on 16 th JULY) for the coming year.
A Brief Discussion on the budget proposed by Mr. Ranjan Fernando.
Tharaka Warapitiya
Secretary - SLRA
Friday, June 4, 2010
Western Province to ban tuition class on Sundays and Poya Days
First Sabaragamuwa province banned tuition classes for children between the ages of 5 to 16 years on Full Moon Poya days and on Sundays between 8am to 2pm. A few days Later Matara district followed a similar decision.
Now, the Western Province is also planning to do the same thing. The topic will be discussed at the Western Provincial Council on Tuesday, 8th June 2010.
The politicians are enforcing children to take part in religion; especially on Buddhism. A couple of years back the Government came up with a law to ban tuition classes on Sundays but that didn’t last long. Wonder why the provincial councils are trying to do this again? And wonder who is behind these moves?
Sources:
Now, the Western Province is also planning to do the same thing. The topic will be discussed at the Western Provincial Council on Tuesday, 8th June 2010.
The politicians are enforcing children to take part in religion; especially on Buddhism. A couple of years back the Government came up with a law to ban tuition classes on Sundays but that didn’t last long. Wonder why the provincial councils are trying to do this again? And wonder who is behind these moves?
Sources:
- http://www.dailymirror.lk/index.php/news/4145-sunday-tuition-ban-in-colombo.html
- http://www.secularsrilanka.com/discussions/prasad-s-rants/sabaragamuwa-learns-from-afghanistan
- http://www.dailymirror.lk/index.php/news/3642-matara-bans-poya-tuition.html
- http://www.dailymirror.lk/index.php/news/3576-sgamuwa-bans-poya-tuition.html
Subscribe to:
Posts (Atom)